Cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja w Dratowie – prawosławna cerkiew parafialna. Należy do dekanatu Lublin diecezji lubelsko-chełmskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Historia prawosławia w Dratowie sięga XIV w....
Parafia prawosławna w Dratowie powstała w XVI w., jednak już przed 1490 w miejscowości istniała świątynia tego wyznania, stanowiąca filię parafii w Mogielnicy
(...)
Murowana cerkiew w Dratowie została wybudowana w latach 1888-1889 (lub 1889-1890 według planów Wiktora Syczugowa dla liczącej ok. 1000 wiernych parafii w Dratowie. Budynek poświęcił 1 listopada 1889 biskup lubelski Flawian.
(...)
Cerkiew reprezentuje styl bizantyjsko-rosyjski, określany niekiedy w źródłach jako „rosyjski”. Przeznaczona jest dla równoczesnego udziału w nabożeństwie ok. 700 osób]. Cerkiew zbudowana jest na planie krzyża. Jest to budowla trójdzielna z kwadratową krytą czteropołaciowym dachem nawą. Dach ten wieńczy cebulasta kopuła na cylindrycznym bębnie. Ramiona krzyża mają formę prostokątnych ryzalitów. Pomieszczenie ołtarzowe jest również prostokątne; zamyka je poligonalna absyda. Dzwonnica cerkiewna zlokalizowana jest nad prostokątnym przedsionkiem. Wieńczy ją cebulasta kopuła na bębnie o analogicznym kształcie, jak w przypadku kopuły nad nawą. Na tle innych świątyń wzniesionych na ziemi chełmskiej według projektów Wiktora Syczugowa cerkiew w Dratowie, obok cerkwi w Radczu wyróżnia się bogactwem dekoracyjnego detalu na fasadzie. Bryłę budynku obiega kilka rzędów fryzów, podwójne są także obramowania okien w cerkwi, harmonijnie przechodzące w kordonowe gzymsy.
Wszystkie ikony znajdujące się w świątyni są kopiami, gdyż świątynia była wielokrotnie okradana. Powstały one w Turkowicach. Niezachowany pierwszy ikonostas cerkwi powstał w pracowni Sikorskiego w Petersburgu. Ikonostas umieszczony w świątyni po II wojnie światowej jest dwurzędowy. W dolnym rzędzie znajdują się ikony Matki Bożej oraz Chrystusa, w górnym – postacie Ewangelistów oraz świętych Piotra i Pawła, jak również scena Ostatniej Wieczerzy. Nad carskimi wrotami znajduje się niewielka ikona Matki Bożej.
Polichromie malowali w XX w. Julian Mizerski i ks. Jerzy Ignaciuk. Fresk nad częścią ołtarzową świątyni ilustruje przypowieść o synu marnotrawnym].