Dworzec kolejowy w Jarocinie wybudowany został w latach 1870-1875 w czasie oddania do użytku linii kolejowej z Poznania do Kluczborka. Jest to budynek piętrowy, wykonany z czerwonej cegły licowej, nieotynkowany, z wielopłaszczyznowym dachem z licznymi facjatami. Wewnątrz dworca zachowały się dekoracje stiukowe. Budowla stała się jedną z ważniejszych stacji węzłowych w zaborze pruskim. Jest to ostatni zachowany wielki, pruski dworzec węzłowy na terenie całej Wielkopolski. Był pierwszym dworcem z oświetleniem elektrycznym w Wielkim Księstwie Poznańskim. Nad oknami zachowały się malowidła przedstawiające sceny i symbole związane z miastem.
19 października 1919 roku, dworzec był miejscem spotkania mieszkańców Jarocina i okolic z marszałkiem Józefem Piłsudskim. Nad wejściem głównym znajduje się tablica pamiątkowa, poświęcona ofiarom Powstania Wielkopolskiego z ziemi jarocińskiej. W roku 2013 przeprowadzono remont generalny dworca i jego najbliższego otoczenia, prace prowadzone były za zgodą konserwatora zabytków.