Pałac Radolińskich w Jarocinie wzniesiony został w latach 1848 – 1865, przez pruskiego architekta Friedricha Augusta Stülera, na prośbę rodziny Radolińskich. Jest to budowla charakterystyczna dla stylu angielskiego neogotyku.
Wyposażanie pałacu było bardzo bogate i różnorodne. Część mebli należała swego czasu do ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego. Większość z nich była pozłacana, stoły miały marmurowe płyty, a kominki posiadały rzeźbione fronty. W jednym z pokoi znajdował się mahoniowy fortepian, w innych: antyczna waza z Pompei, firany z włoskiego adamaszku, dębowe łoża, wenecki gobelin z herbem rodu Medyceuszy, żyrandole wykonane z brązu, złocona porcelana, antyczne zegary i rzeźby. W pałacu znajdowały się perskie dywany, tygrysie skóry z Indii, tureckie haftowane złotem kotary czy srebrny krucyfiks, który był darem papieża Piusa IX. W pałacowej bibliotece można było znaleźć wiele cennych dzieł, między innymi Voltaire’a, Rousseau, starodruki, książki prawnicze, historyczne i literaturę piękną, a także Biblię brzeską zwaną Radziwiłłowską, wydaną w roku 1563 oraz powieść Jana Potockiego Rękopis znaleziony w Saragossie.
Niestety 4 grudnia 1917 roku wybuchł pożar, w wyniku którego spłonęła większa część wyposażenia pałacu. Po drugiej Wojnie Światowej, ostatni z właścicieli, Wilhelm, uciekł z pałacu przed zbliżającą się Armią Czerwoną. Niestety nie udało się uniknąć rozkradzenia części pozostawionych na miejscu dóbr. Dzisiaj w pałacu znajduje się szkoła muzyczna, a także biblioteka publiczna.