
Pałac został wybudowany pod koniec XVIII wieku na zlecenie rodziny Schaffgotschów w miejscu dworu i domu gościnnego które spłonęły w 1777 roku. Projektantem budynku był Jan Jerzy Rudolf natomiast fasady Augustin Wagner.
Do 1945 roku ród rodziny Schaffgotschów zgromadził w pałacu cenne militaria, księgozbiór z starodrukami i rękopisami. Przechowywali także zbiory muzealne skradzione przez Niemców w Polsce. Część zbiorów uratowano pozostałe zostały zniszczone przez żołnierzy radzieckich, kiedy budynek pełnił funkcję lazaretu .
Wnętrza zachowały wiele oryginalnej bogatej dekoracji. Parter posiada sklepienia, wyższe kondygnacje kryte są stropami fasetowymi. Na szczególną uwagę zasługuję m.in. sala balowa, której ściany i sufit bogato ozdobiono sztukaterią oraz piękną mozaikę podłogową. W sali znajdują się dwa klasycystyczne piece, kryształowy żyrandol oraz lustra. Niestety turysta może jedynie zwiedzić korytarze pałacu, przestrzegając przy tym zakazu fotografowania na terenie obiektu. Od 1975 roku w budynku znajduje się filia Politechniki Wrocławskiej.