
Park Izabeli i Jarogniewa Drwęskich dawniej zwany Lubuski powstał na początku XX w. na terenie likwidowanych fortyfikacji oraz częściowo- na terenach dawnego cmentarza ewangelickiego parafii św. Piotra i Pawła.
Wejście do parku od strony ul. Górna Wilda prowadzi po stromym stoku malowniczo zagospodarowanym przy zastosowaniu kamienia i płożących roślin iglastych. Nieco dalej na zachód część skarpy służy zimą jako tor saneczkowy. Występują tu głównie dęby oraz krzewiaste gatunki klonów.
Przy wejściu do parku od strony ul. Wierzbięcice znajduje się monumentalny pomnik Powstańców Wielkopolskich z 1918 r.