Wrocławski Rynek jest dziś wizytówką i sercem miasta. To drugi po Krakowie największy rynek w Polsce, ma wymiary 175 m na 212 m. Rynek powstał w związku z lokacją Wrocławia, za czasów Henryka Brodatego, między 1214 a 1232.
Od XIII w. najważniejszym budynkiem na Rynku jest Ratusz z Piwnicą Świdnicką, miejscem spotkań przedwojennych studentów. Pięknie ozdobiony Ratusz, zachwyca wschodnią fasadą z ceramicznym, bogato zdobionym szczytem i zegarem astronomicznym stanowiąc perłę architektury gotyckiej i renesansowej. Swą bryłą przypomina zamek książęcy oraz kościół, dawniej symbolizując wielkość władzy miejskich urzędników. Wrażenie robią wnętrza - trójnawowa Sala Wielka ze sklepieniem usłanym licznymi rzeźbionymi zwornikami, Sala Mieszczańska, Sala Sądowa, Kaplica czy kancelaria. Ratusz mieści oddział wrocławskiego Muzeum Miejskiego, Muzeum Sztuki Mieszczańskiej.
Przed Ratuszem stoi pręgierz, na przeciwko Pomnik Fredry. Na tyłach kamienicy Pod Złotym Słońcem znajduje się Muzeum Sztuki Medalierskiej. Najbardziej charakterystycznymi budowlami są urokliwe kamieniczki Jaś i Małgosia. Nad nimi góruje olbrzymi Kościół Garnizonowy św. Elżbiety z punktem widokowym na wieży. Z rynkiem sąsiaduje Plac Solny wypełniony kramami z kwiatami. Nieopodal w ścianie Bazyliki Marii Magdaleny można zobaczyć XII wieczny wmurowany romański portal. Godny uwagi jest Mostek Czarownic łączący obie wieże. W zachodniej części Starego Miasta stoją w bliskiej odległości od siebie świątynie czterech wyznań: ewangelicki kościół Opatrzności Bożej, synagoga pod Białym Bocianem, katolicki kościół św. Antoniego i prawosławna katedra Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy.