Początkowo na miejscu obecnego zamku stał drewniano-ziemny gród pomorski, jednak w połowie XIV w. zaczęto wznosić na jego miejscu ceglaną warownię. Jest to jeden z najmniejszych zamków zakonu krzyżackiego na terenie Pomorza i pewnie też dlatego nigdy nie został siedzibą komturstwa. Pełnił funkcję obronną (czemu sprzyjało położenie na skarpie), urzędniczą i mieszkalną. W dolnej kondygnacji głównego skrzydła znajdowały się pomieszczenia gospodarcze, natomiast wyżej – pokoje, w których mieszkali rycerze, kaplica, refektarz i jadalnia. Na poddaszu zaś, które stanowiło trzecią kondygnację usytuowane były magazyny i spichlerze oraz strzelnice.
W 1464 r. zamek zajęły wreszcie wojska polskie. Niestety twierdza została zniszczona przez Szwedów podczas ich najazdów na Pomorze, a gdy Polska została podzielona w okresie zaborów zamek przeszedł w posiadania państwa pruskiego. W 1787 r. ówczesny król Prus – Fryderyk II wydał nakaz częściowego rozbioru zamku. Jego mieszkalną część przebudowano i utworzono kaplicę ewangelicką. Od 1844r. przez ok. 130 lat warownia była siedzibą straży pożarnej – umiejscowiono tu remizę. W 1979 r. zaczęto renowację i odbudowę zamku.
Dziś w zamku krzyżackim w Nowem mieści się Centrum Kultury, biblioteka oraz kawiarenka.